XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Edozein kasutan ere, goian eskaini dugun adibidea, galdera bati dagokiolarik, asma daitekeen testuinguru bakunenetarikoan datza.
Izan ere, informazio berria/zaharra bereizketa egitea, askotan ez da inola ere erraza, maiz informazio berria elementu bakarrarena ez izatea edo elementu guztiak ezagun izatea gerta baitaiteke.
Areago, elementu guztiak ezagun direnean ere, beraien artean ezarritako harremana izan daiteke berria dena.
Azter dezagun beste testuinguru hau:
(3) Biskositatea fluidoen ezaugarria da.
Beraren kausaz, fluidoek, erresistentzia oposatzen diete ebakidura-tentsioei
.
Goiko paragrafo horretan, bi perpaus dugu.
Demagun testuaren hasieran kokaturik dagoela; orduan, lehenengo esaldiaren osagai guztiak izango dira berriak edo hobe esanda, lehen aldiz aipatuak
Bigarren perpausean berriz, beraren
(biskositatea) eta fluidoek
, aurretik aipaturiko
Edozein kasutan, informazio berriaren barnean (erresistentzia oposatzen diete ebakidura-tentsioei
), lehenengo hurbilketan behintzat, aditzaren aurrean kokaturiko elementuari soilik deritzo
Beharrezko nuen seinalatzea. halaber, informazio berriaren jabe izate horrek definitzen duela fokua, eta ez posizio sintaktikoak. Beste modu batera esateko, funtzio hori eta posizio hau ez datozela hautsezinezko loturaz. Hala ere, Altuberen legearen erregulazio-indarra deuseztatu gabe
. Garbi dago hitz horiek beren testuinguruaren barnean kontsideratu behar direla, eta idatzia izan ohi den eta zehaztasun-mailarik altuena eskatzen duen hizkuntza tekniko/zientifikorako Altuberen legearen
Dena dela,
Fokua ez da, beraz, informazio berria, berriena baizik,...
Erlazio pragmatiko berria izango litzateke informazio berri eta berrien hori; ez entitate, ez adierazle berria.
2.2. INFORMAZIO BERRIA ETA GALDEGAIA
Informazio berri/galdegai oposaketa horri dagokionez, hiru egoera desberdin aurki dezakegu